เมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมา อวนมีโอกาสได้เดินทางไปเที่ยวประเทศ Cambodia มาค่ะ ขอเรียกแบบนี้ เพราะฟังดูอินเตอร์ดี และขอสารภาพเลยว่าที่ตัดสินใจไปเสียมเรียบก็เพราะคนข้างๆเธออยากไปดูนครวัด ในฐานะที่เป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลก คือไปแบบไม่ได้ตื่นเต้นอะไร แต่เมื่อไปถึงกับตรงกันข้ามกับความรู้สึกในตอนแรก เพราะว่าอวนตื่นเต้นมาก เคยเป็นไหมคะ เวลาที่ไม่ได้คาดหวัง แต่สิ่งที่ได้เจอมันมักจะเกินหวังไปมากๆ
เสียมเรียบก็คล้ายๆกับเชียงใหม่บ้านเรานี่เอง มันมีเสน่ห์ของมัน ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใส แถมภาษาอังกฤษก็พูดกันปร๋อ สถานที่ท่องเทียวน่าสนใจเพียบ แต่สิ่งที่อวนประทับใจมากที่สุดก็คือ การที่อวนได้มีโอกาสได้ไปปั้นหม้อดินเผาฝีมือตัวเองที่ Kmer Ceramics & Fine arts center ค่ะ ประทับใจจนถึงกับกลับมาเมืองไทยปุ๊บก็คิดอยากจะสร้างแบรนด์เล็กๆของตัวเองขึ้นมาเพื่อทำของจำพวกเซรามิคขาย อวนก็เลยเสิชดูว่าที่กรุงเทพ มีที่ไหนสอนปั้นเซรามิคบ้าง และแล้วก็ได้ที่เรียนจนได้ บ้านครูคนนี้อยู่ที่ซอยเอกมัยสิบเก้า ชื่อว่า PCHA Studio เจ้าของชื่อคุณเพชร ใจดี ทำอาหารก็อร่อย และในตอนพักเที่ยง ครูก็จะเป็นคนทำกับข้าวให้เรากินกัน ให้ความรู้สึกแบบว่า Homey มากๆ
วันนี้อวนก็เลยอยากจะชวนคุณๆมาเรียนปั้นกันค่ะ อยากบอกว่ามันเป็นอะไรที่สนุกมาก เป็นการฝึกสมาธิด้วย แล้วคิดดูสิว่า มันจะเก๋มั้ยล่ะ ถ้าที่บ้านของเราจะมีจานชามที่ทำจากฝีมือของเราเอง
PCHA สตูดิโอสอนปั้นเซรามิค ที่ตั้งอยู่ในรั้วเดียวกันกับบ้านอีกสามสี่หลัง (ถ้าจำไม่ผิดนะคะ) เพราะที่นี่คือบ้านของครอบครัวคุณครูเองทั้งหมด อวนว่านี่คือครอบครัวที่อบอุ่นมากทีเดียว และบ้านที่คุณเพชรใช้เป็นสตูดิโอก็ตกแต่งได้อย่างน่ารักและอบอุ่นมากเช่นกัน ถึงแม้จะเป็นห้องเล็กๆ แต่ทุกอย่างถูกจัดวางอย่างลงตัว รู้เลยว่าคนจัดใช้ความตั้งใจอย่างมากในการวางสิ่งต่างๆไว้ในตำแหน่งของมัน เพราะมันดูถูกที่ถูกทางไปซะหมด และเมื่อก้าวแรกที่เดินเข้าไปในห้องนี้ อวนก็หยิบไอโฟนออกมาถ่ายรูปมุมต่างๆไว้ทันที แหม ก็มันน่ารักไปซะทุกมุมนี่คะ
ขั้นตอนแรกของบทเรียนคือครูเพชรบอกว่าให้วาดรูปสิ่งที่อยากปั้นลงบนกระดาษซะก่อน และรูปที่อวนวาดก็คือ จาน ถ้วย แจกัน นั่นเอง ขอลองอะไรที่ง่ายๆไปก่อนค่ะ เพราะว่ายังเป็นมือใหม่อยู่ พอวาดเสร็จ ครูก็บอกว่า จะขอเอารูปที่อวนวาดไปแปะบนผนัง เรียงต่อกันกับรูปวาดของนักเรียนคนก่อนๆ ดูแล้วมันช่างเป็นของตกแต่งชิ้นดีซะจริงๆ จากนั้นเราก็มาเริ่มปั้นกันเลยดีกว่า
ครูเพชรแจกดินเหนียวที่บรรจุอยู่ในกล่องให้อวนกับน้องส้ม(ผู้ช่วยอวนเองค่ะ)คนละกล่อง แล้วพวกเราก็ไม่รีรอที่จะหยิบมันออกมาจากกล่องคนละหนึ่งหยิบมือใหญ่ๆ เอามาบีบๆนวดๆคลึงๆเพื่อไล่ฟองอากาศในดินให้หมดไปซะก่อนที่จะเริ่มปั้น อ้อ! ลืมบอกไปว่าจากรูปที่อวนกับน้องส้มวาดกันคนละหนึ่งแผ่น มีสิ่งที่เราวาดเหมือนกันก็คือจาน ครูก็เลยให้เราสองคนปั้นจานกันก่อน โดยที่ครูจะทำเป็นตัวอย่างไปพร้อมๆกันกับพวกเรา และในที่สุดอวนกับน้องส้มก็ได้จานมาคนละหนึ่งใบในเวลาอันไม่รวดเร็วนัก ก็มือใหม่กันทั้งคู่นี่คะ เลยใช้เวลานานหน่อย แต่ผลงานก็ออกมาเป็นที่น่าพอใจทีเดียว(ไม่รู้ว่าคิดเข้าข้างตัวเองรึป่าวนะคะ) เทคนิคในการปั้นนั้นจริงๆแล้วมันไม่ได้มีทฤษฎีอะไรตายตัวหรอกค่ะ มันขึ้นอยู่กับทักษะของแต่ละคนมากกว่า ว่าใครจะสรรหาเทคนิคอะไรมาปั้น แต่สิ่งที่ทุกคนควรจะมีเหมือนกันนั่นคือการมีสมาธิที่มั่นคงจดจ่ออยู่กับดินเหนียวที่อยู่ในมือเรามากกว่าว่าเราจะ shape มันออกมาให้เป็นรูปอะไร
พออวนปั้นจานเสร็จแล้ว อวนอยากจะลองใช้เครื่องปั้นในการขึ้นรูปทรงดูบ้าง(เหมือนที่ไปทำที่เสียมเรียบ) ครูก็เลยยกเครื่องมาให้(Electric Wheel) ในนณะที่น้องส้มกำลังสนุกกับการปั้นด้วยมือต่อไป
ในการใช้เครื่องปั้นมันจะยากขึ้นมาหน่อย เพราะเราจะต้องขึ้นรูปทรงให้ได้ในขณะที่จานรองปั้นยังคงหมุนไปตลอดเวลา อันดับแรกคือเราต้องเอาดินก้อนกลมๆมาตั้งศูนย์ให้ได้อยู่ตรงกลางของจานรองซะก่อน ขั้นตอนนี้ถือว่าปราบเซียนเลยก็ว่าได้ อวนว่ามันเป็นขึ้นตอนที่ยากที่สุด สิ่งที่เราจะปั้นมันจะออกมาสวยหรือไม่สวยมันอยู่ที่การตั้งศูนย์นี่แหละค่ะ แต่ถ้าผ่านขั้นตอนนี้ไปได้หลังจากนั้นก็ขึ้นอยู่กับ skill ส่วนตัวของแต่ละคนแล้วว่าจะรู้ใจก้อนดินมากแค่ไหน เราจะพาเค้าไปทางไหน จะสูงหรือต่ำ จะทรงอ้วนหรือทรงผอม อยู่ที่มือและนิ้วทั้งสิบของเราเท่านั้นเลย และสำหรับการปั้นดินด้วยเครื่องของอวนคราวนี้ ก็ทำเอาอวนแอบท้อไปหลายครั้งเหมือนกัน กว่าจะตั้งศูนย์ได้ แต่ในที่สุดก็ประคับประคองตัวเอง(และก้อนดิน)มาจนสำเร็จได้ผลงานออกมาหนึ่งชิ้น แต่ก็ยังไม่ค่อยน่าพอใจเท่าไหร่นัก สงสัยพอทำไปนานๆแล้วสมาธิเริ่มแตกกระจายแน่ๆเลยค่ะ บอกแล้วไงคะว่าสมาธินี่สำคัญมากๆ
หลังจากเวลาผ่านไปสามสี่ชั่วโมงในการปั้นนู้นปั้นนี่ไปเรื่อยๆ และแล้วก็มาถึงเวลาที่รอคอย นั่นก็คือการตกแต่งและระบายสีชิ้นงานที่เราทำกันไว้ เพราะเมื่อเราปั้นเสร็จ เรายังไม่สามารถตกแต่งระบายสีได้ทันที จะต้องรอให้ดินเหนียวแห้งและแข็งตัวซะก่อน จริงๆแล้วครูเพชรเล่าว่าเทคนิคในการตกแต่งชิ้นงานนั้นมีมากกมายนับไม่ถ้วน อวนว่ามันขึ้นอยู่กับความคิดสร้างสรรค์ของแต่ละคนด้วยค่ะ และครั้งนี้สิ่งที่ครูเตรียมไว้ให้เราเล่นกันก็คือสีที่จะนำมาใช้ระบายนั่นเอง เรียกว่าสีใต้เคลือบค่ะ เป็นสีพิเศษเฉพาะที่มีไว้สำหรับระบายสีดินเหนียวเท่านั้น การระบายก็ใช้พู่กันจุ่มสีแล้วก็ระบายให้ทั่วทั้งภาชนะไปตามปกติ ไม่ได้มีเทคนิคอะไรมากค่ะ แต่ข้อควรระวังก็คืออย่าระบายให้หนาจนเกินไป
สำหรับ one day experience ของอวนในครั้งนี้ เป็นอะไรที่ประทับใจมากค่ะ เพราะสถานที่เรียนก็น่ารักอบอุ่น บรรยากาศดี๊ดี คุณครูเปิดเพลงคลอๆให้ด้วยตอนเรียน ไม่รู้ว่ามันคือแนวอะไร แต่มันเข้ากับบรรยากาศการเรียนปั้นมากเลยค่ะ อาหารกลางวันฝีมือครูก็อร่อย วันที่อวนไปเรียนครูทำหมูทอดกับไข่ดาวให้ทาน ไม่รู้เหมือนกันว่าครูจะมีเมนูเด็ดๆอะไรอีกไหม สงสัยต้องไปลงเรียนอีก จะได้ชิมอาหารฝีมือครูอีก ฮ่าๆ ครูเล่าว่าที่ครูสนในการปั้นดินเผาก็เพราะว่าครูชอบทำอาหารนี่แหละ ก็เลยอยากปั้นภาชนะใส่อาหารด้วยฝีมือตัวเอง
อ้อ! แล้วนอกจากนี้ครูเพชรยังถ่ายรูปเก่งอีกด้วยนะคะ นับว่าเป็นครูที่มีความสามารถหลากหลายด้านมากเลย แต่ไม่รู้ว่าครูจะเปิดสอนทำอาหารกับถ่ายภาพเมื่อไหร่นะคะ เอาเป็นว่าถ้าใครอยากรู้จักครูก็ไปลงเรียนปั้นกับครูก่อนแล้วกัน ค่าเรียนครั้งละ 2,000 บาท เป็นอะไรที่คุ้มค่ามากเพราะเรียนตั้งแต่เช้าจรดเย็น(แถมมีอาหารอร่อยๆฝีมือครูให้ทานด้วย) เรื่องวันและเวลาเรียนนัดกับครูได้เลยค่ะว่าคุณๆสะดวกกันวันไหนและกี่โมง โทรไปเบอร์นี้นะคะ เป็นเบอร์ครูเพชรโดยตรงเลย 081-8214920 หรือลองเข้าไปดูในอินสตาแกรมก่อนก็ได้นะคะ เสิร์ชคำว่า pchaceramic ค่ะ สำหรับวันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ คราวหน้าอวนจะมาเม้าเรื่องอะไรอีก อย่าลืมติดตามกันน้าาาาา ไปละค่ะ บัย!!
Copyright © Jeab.com
